بازیگر نمایش در گفت وگو با مدل كودك؛ ناصدا، دعوت مخاطب به چگونه شنیدن است

به گزارش مدل کودک، بازیگر نمایش «ناصدا» اظهار داشت: آدم های بسیاری را در اطرف خود داریم که نمی توانند از صداهایی که دور و برشان وجود دارد، خلاص شوند. این نمایش دعوتِ مخاطب به چگونه شنیدن است، حجم زیادی از صداها در گوش های ما است که هر روز با ما زندگی می کنند.
به گزارش خبرنگار سینمایی ایرنا، نازنین کیوانی بازیگری را با تصویر شروع کرد و «ناصدا» به کارگردانی مهدی برومند دومین تجربه تئاتری او است. او این شب ها در مجموعه تئاتر لبخند با مرتضی تقی زاده روی صحنه می رود و این دو نقش زوجی را ایفا می کنند که در زندگی گرفتار چالش هایی شده اند. شخصیت پردازی ها در نمایشنامه ای که به قلم عباس جمالی نوشته شده، چند لایه و پر از جزییات روانکاوانه است. با کیوانی به بهانه این نمایش، به گفت و گو نشستیم.
شخصیت «ندا» در نمایش «ناصدا» برای مخاطبانش، ویژه و پر از پیچیدگی است. چطور با این نقش ارتباط گرفتید؟
بعد از چندین سال بازی درفیلم کوتاه، تلویزیون، پلت فرم و کمی هم سینما، سال قبل نخستین حضور روی صحنه تئاتر را با نمایش تمام موزیکال «شازده کوچولو» به کارگردانی ماهان حیدری تجربه کردم. حضوردر آن نمایش برای من پر از تجربه و حس خوب بود.
در فرآیند تمرین «شازده کوچولو» با مهدی برومند کارگردان نمایش «ناصدا» آشنا شدم. آن زمان هنوز هیچ چیز برای روی صحنه رفتن «ناصدا» قطعی نشده بود. اواسط اجرای تئاتر «شازده کوچولو» مهدی برومند لطف کرد و نمایشنامه «ناصدا» را برای من فرستاد. نمایشنامه من را به وجد آورد.
نقش دختری به من پیشنهاد شد که صبور بود و در مقابل اتفاقاتی که برای شخصیت مرد این نمایش رخ می دهد، واکنش هایی از خود نشان می داد. زنانگی این شخصیت برایم جذاب بود و زنانگی آنرا در خودم و اکثرا خانم های اطرافم می دیدم اما در عین حال نمی دانستم باید با این نقش چطور برخورد کنم.
بعد از صحبت های مفصلی که با هم در مورد نقش داشتیم، به ایده های خوبی برای شخصیت «ندا» رسیدیم. نزدیک به پنج ماه فشرده تمرین کردیم و من برای بازی در این نقش هشت کیلو وزن کم کردم.
وقتی با واکنش مثبت مخاطبان در مورد شخصیتی که ایفا می کنم رو به رو می شوم، تمام خستگی های این چند ماه را فراموش می کنم. به مدلول واقعی، من «ندا» را روی صحنه زندگی می کنم. خوشحالم که دومین تجربه در تئاتر را با نمایش «ناصدا» پشت سر می گذارم.
این نمایش و شخصیت هایی که در نمایشنامه وجود دارند، لایه های پیچیده ای دارند و شخصیت پردازی آنها بشکلی است که در طول داستان، متوجه تروماهای آنها می شویم. این نمایش یک لایه بسیار مهم روانکاوانه دارد. درباره ی این بخش از نمایش چه ارزیابی دارید؟
به نظر من هم یک کنش و واکنش روانشناختی است و این نقش در زندگی شخصی خودم هم اثرگذار است. از یک جایی به بعد در زندگی خودم هم اهتمام کردم آدم های اطرافم را ارزیابی کنم و احساس می کنم همه ما گرفتار لطمه های روحی هستیم که به فراخور زمان آنرا عمومی تر می نماییم.
بازی در نقش «ندا» از جایی به بعد، من را تبدیل به یک آدم ملاحظه گر در اجتماع کرد. اهتمام می کنم پیش از این که آدم های اطرافم را قضاوت کنم، حتما از زاویه دیگری به احوالات آنها نگاه کنم. من و مرتضی تقی زاده در این نمایش، بده و بستان های زیادی روی صحنه داریم و برای هر دوی ما چالش های بسیاری برای رسیدن به این نقش ها وجود داشت.
نقشی که اینروزها روی صحنه ایفا می کنم را هیچ گاه زیست نکرده بودم و برای رسیدن به آن، باید مدام چیزهایی را کشف و هم زمان مطالعه می کردم. «ندا» رهایی در قفس را تجربه می کند و این موضوع بسیار نقش را پیچیده تر می کند.
«ناصدا» دومین حضور شما در تئاتر است و به نظر می آید نقطه عطفی در کارنامه شما بحساب می آید. ادامه حضوردر تئاتر چقدر برای شما اهمیت دارد؟
بعد از تمامی سالهای حضورم در تصویر، از زمانیکه وارد تئاتر شدم احساس می کنم تازه بازیگری را شروع کردم. نقطه عطف زندگی هنری من از صحنه تئاتر شروع شد؛ آنقدر که زندگی و زیست من را تغییر داد. به نظرم این همان نقطه عطفی است که همیشه دنبال آن بودم. احساس می کنم امروز وظیفه و مسئولیت سنگینی در برابر تئاتر و بازیگری دارم. تصور می کنم شاید از ابتدا باید بیشتر روی تئاتر انرژی و وقت می گذاشتم.
«ناصدا» را چطور به مخاطب معرفی می کنید؟
«ناصدا»، دعوت کردن مخاطب به چگونه شنیدن است. آدم های بسیاری را در اطرف خود داریم که نمی توانند از صداهایی که دور و برشان وجود دارد و آنها را آزار داده، خلاص شوند. حجم زیادی از صداها در گوش های ما است که هر روز با ما زندگی می کنند.
این نمایش، به تماشاچی سفارش می کند که «بیا یک دفعه با هم بشنویم و تجربه زندگی آدم هایی از جنس دیگر را ببین». از دریچه دیگر، این نمایش بیان می کند که چطور می توانیم در زندگی با کنار هم ایستادن و صبوری کردن، مشکلات را حل نماییم و یک زندگی را حفظ نماییم.
نمایش «ناصدا» به کارگردانی مهدی برومند از ۱۰ آبان در سالن لبخند روی صحنه رفته است.

منبع: modelkids.ir