مدل کودک: پیکر محمدعلی بهمنی، شاعر غزل سرا، امروز سه شنبه در بین غم و اندوه دوستداران و ارادتمندان با حضور و همراهی تعدادی از شاعران و هنرمندان هرمزگانی در بندرعباس تشییع شد.
به گزارش مدل کودک به نقل از ایرنا، در آیین تشییع این استاد شعر و ادب، تعدادی از دوستان هرمزگانی در کنار مسئولان شهری و استانی، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، اهالی فرهنگ، شاگردان و مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی هرمزگان حضور داشتند.
مراسم تشییع این شاعر ساعت ۸: ۳۰ بامداد امروز از حوالی ساحل پشت استانداری هرمزگان شروع شد و بعد از آن، پیکر مرحوم در آخر در ضلع جنوبی تالار شهید آوینی بندرعباس به خاک سپرده شد.
محمدعلی بهمنی متولد سال ۱۳۲۱ در دزفول بود و شامگاه نهم شهریور در پی عارضه مغزی در ۸۲ سالگی درگذشت.
فریدون مشیری اولین کسی بود که توانایی شعرگویی را در بهمنی پیدا کرد و او اولین شعرش را در ۱۰ سالگی برای مادرش سرود و مجله «روشن فکر» در سال ۱۳۳۱ آنرا چاپ کرد.
بهمنی از سال ۱۳۴۵ همکاری خودرا با رادیو شروع کرد و و برنامه صفحه شعر را با همکاری شبکه استانی خلیج فارس ارائه داد.
او از سال ۱۳۵۲ ساکن بندرعباس شد و بعد از پیروزی انقلاب، به تهران آمد و مجدد در سال ۱۳۶۳ به بندرعباس عزیمت کرد.
وی یکی از توانمندترین و موثرترین ترانه سرایان این دوره است و تا حالا با هنرمندان بسیاری در حوزه موسیقی همکاری داشته است که همچون شاخص ترین آنها زنده یاد ناصر عبدالهی است.
نخستین مجموعه بهمنی به نام «باغ لال» را انتشارات بامدادان در سال۱۳۵۱ منتشر نمود و درپی آن آثار خیلی از وی به دست مخاطبانش رسید.
۲ مجموعه «گاهی دلم برای خودم تنگ می شود» و «شاعر شنیدنی است» از آثار بسیار مشهور در کارنامه بهمنی به چاپ دهم نیز رسید.
بهمنی سال ۱۳۷۸ غزل سرای نمونه کشور شد و سال ۱۳۸۵ در اولین دوره جشنواره شعر فجر به اتفاق حسین منزوی برگزیده بخش شعر کلاسیک شد و در لیست چهره های ماندگار شعر قرار گرفت.
در بین آثار بهمنی «گاهی دلم برای خودم تنگ می شود» در رشد غزل معاصر، مجموعه ای تأثیرگذار است. عشق همچون مضمون غزل های اوست. بسیاری بر این عقیده اند که غزل های وی وام دار سبک و سیاق نیما یوشیج است. آنچنان که خود او گفته بود «جسمم غزل است اما روحم همه نیمایی است؛ در آینه تلفیق این چهره تماشایی است.»