مدل کودک: مدل کودک: هر کودکی صرفنظر از این که کجای دنیا زندگی می کند، حق داشتن یک زندگی «ایمن، شاد و سالم» را دارد.
به گزارش مدل کودک به نقل از ایسنا، بنابر آخرین آمار انتشار یافته در ژانویه امسال (۲۰۲۳) از طرف «صندوق نجات کودکان» که یک سازمان بین المللی خیریه است، یک کودک از هر شش کودک در سرتاسر جهان (بیش از ۴۴۹ میلیون کودک) در منطقه ای که گرفتار جنگ و درگیری است، زندگی می کنند.
این بدان معناست که کودکان بیشتری در موقعیت های بسیار ناامن، ترسناک و چالش برانگیز زندگی و رشد می کنند که می تواند برای ادامه زندگی به آنها لطمه های جدی وارد کند و نتایج زیان بار آن در سنین بزرگسالی و حتی تا آخر عمر ادامه یابد و زندگی آنها را تلخ و طاقت فرسا کند.
قرار گرفتن طولانی مدت در معرض درگیری و ناامنی به این معنا است که خیلی از کودکان در وضعیت «استرس سمی» قرار دارند. کودکان در مناطق و کشورهای جنگ زده تجربیات مشابهی از تخریب و از دست دادن را پشت سر می گذارند و این تجربیات می توانند نتایج مادام العمر بر سلامت جسمی و روانی آنها داشته باشند.
کودکان بی گناه و معصوم، بمباران می شوند و گرسنه می مانند. آنها شاهد صحنه های دردناکی از قربانی شدن دوستان، عزیزان و خانواده های خود و تبدیل شدن مدارس و خانه هایشان به ویرانه ها هستند، از غذا، دارو و کمک های حیاتی محروم شده اند و برای فرار از جنگ و درگیری به ناچار زندگی هایشان چند پاره می شود و از عزیزانشان جدا می شوند.
برای هر فردی بار روانی زندگی کردن در درگیری و ناامنیِ مداوم، بدون دانستن این که آیا این روز، آخرین روز زندگی او خواهد بود یا نه، بسیار سنگین و طاقت فرساست.
برای کودکان اما این دفعه سنگین تر و زنده ماندن، تازه شروع رنج است. وقایع ناراحت کننده مربوط به حمله و تجاوز به محیط امن زندگی می تواند به طرق مختلف بر سلامت روانی و عاطفی کودکان تأثیر سوء بگذارد و در صورت عدم درمان نیز بدون شک عوارض طولانی مدت خواهد داشت.
این فقدان ها و پریشانی ها می تواند منجر به نرخ بالای افسردگی و اضطراب در کودکان لطمه دیده از جنگ شود. اهمیتِ بودن در کنار خانواده و پرورش و حمایتی که خانواده برای فرزندان فراهم می آورد به این معناست که جدایی از والدین می تواند یکی از مهم ترین مصائب جنگ خصوصاً برای کودکان کوچکتر باشد.
احساس ناخوشایند تنهایی و ناامنی یکی دیگر از عواقب روانی جنگ برای کودکان است. این حالت دائمی اضطراب همین طور می تواند منجر به بروز اختلالاتی همچون شب ادراری، بی خوابی، کابوس های شبانه و روابط تیره با بازماندگان شود.
انزوا و کناره گیری عاطفی در این کودکان گزارش می شود. کودکانی که در معرض چندین منبع خشونت قرار می گیرند، ممکنست در نهایت گرفتار حساسیت زدایی عاطفی و بی احساس شوند و این احتمال را بیشتر می کند که رفتار پرخاشگرانه ای را که شاهد آن هستند، تقلید کنند و چنین خشونت هایی را عادی تلقی کنند. این شرایط روانی به نوبه خود می تواند بر توانایی آنها در برقراری روابط اجتماعی موفق و طبیعی با دیگران در طولانی مدت تأثیر منفی بگذارد.
کودکانی که ترومای جنگ را تجربه کرده اند همین طور در معرض مبتلاشدن به پرخاشگری و رفتارهای تهاجمی هستند و یا این که در میان همسالان خود مورد سوءاستفاده قرار می گیرند و قربانی رفتارهای پرخاشگرانه و قلدرمابانه همسالان خود می شوند.
این کودکان همین طور با خطر بروز علایم روان تنی مواجهند و حتی تعدادی از آنها به خودآزاری و رفتارهایی که به خودشان لطمه می زند، گرایش پیدا می کنند.
به گزارش مدل کودک به نقل از ایسنا، اختلالات خُلقی و روانی هنوز در خیلی از نقاط دنیا یک ننگ است و مبتلایان به آنها در معرض انگ اجتماعی هستند و بدین جهت کودکان اغلب حمایتی را که به شدت به آن نیاز دارند، دریافت نمی کنند.
افزایش آگاهی در مورد اهمیت توجه کردن به این اختلالات و اطمینان دادن به لطمه دیدگان در این مورد که ما در کنارشان هستیم تا راهی برای مقابله با مشکلات عاطفی آنها پیدا نماییم، لازم است.