همزمان با روز جهانی پیشگیری از خودكشی عنوان شد ۹۰ درصد قربانیان خودکشی دارای یک اختلال روانی قابل تشخیص اند

به گزارش مدل کودک، رئیس کمیته جلوگیری از خودکشی انجمن علمی روان پزشکان بااشاره به روز جهانی جلوگیری از «خودکشی»، ضمن تاکید بر این که با اقدامات پیشگیرانه از خودکشی، میتوان خانواده ها را در مقابل رنج های غیرضروری محافظت کرد اظهار داشت: ۹۰ درصد قربانیان خودکشی در زمان مرگ دارای یک اختلال روانی قابل تشخیص هستند ازاین رو پرداختن به عوامل روانی در رابطه با استرس و تروما در جلوگیری از خودکشی حیاتی می باشد.
دکتر امیرحسین جلالی ندوشن در گفتگو با ایسنا، ضمن تاکید بر این که خودکشی موضوعی غم انگیز و عمیقا نگران کننده است که میلیونها نفر را در سراسر دنیا تحت تأثیر قرار می دهد که این نه تنها خانواده ها و جوامع را مختل می کند، بلکه خلاء دائمی در قلب کسانی که پشت سر مانده اند به جا می گذارد اضافه کرد: بنابراین، جلوگیری از خودکشی باید از اهمیت بالایی برخوردار باشد.

وی با اشاره به اینکه پیش از هر چیز، جلوگیری از خودکشی ضروریست چونکه زندگی هر انسانی دارای ارزش و پتانسیل ذاتی است تصریح کرد: هر فرد دارای تجربیات، استعدادها و توانایی های منحصر به فردی است که به ساختار بزرگتر جامعه کمک می نماید. با پیشگیری از خودکشی، می توانیم اطمینان حاصل نماییم که این کمک های پرارزش همچنان به غنی سازی و سودمندی جهان اطرافمان ادامه می دهند. علاوه بر این، جلوگیری از خودکشی این اصل اساسی را حفظ می نماید که همه افراد حق دارند زندگی کامل، معنادار و فارغ از قید و بندهای ناامیدی شدید داشته باشند.
رئیس کمیته جلوگیری از خودکشی انجمن علمی روان پزشکان اضافه کرد: علاوه بر این، جلوگیری از خودکشی در حفظ رفاه خانواده ها و جوامع خیلی مهم است. وقتی کسی جان خویش را می گیرد بازماندگان را ویران می کند چون که آنها در کوشش برای درک فاجعه هستند. درد و اندوه تجربه شده توسط بازماندگان می تواند اثرات طولانی مدت و عمیقی بر سلامت روان و کیفیت کلی زندگی آنها داشته باشد. با انجام اقدامات پیشگیرانه برای پیشگیری از خودکشی، می توانیم خانواده ها را در مقابل رنج های غیرضروری محافظت نماییم و به ایجاد یک محیط حمایتی کمک نماییم که سبب بهبودی و انعطاف پذیری شود.
به قول وی این در حالیست که جلوگیری از خودکشی از دیدگاه اقتصادی هم خیلی مهم است چون که از دست دادن یک زندگی نه تنها منجر به پریشانی عاطفی غیر قابل اندازه گیری می شود، بلکه بار مالی قابل توجهی را هم به دنبال دارد. عواقب بعد از خودکشی اغلب شامل هزینه های تشییع جنازه و حمایت روانی بازماندگان می شود. همینطور خودکشی می تواند منجر به از دست دادن بهره وری شود و افرادی که امکان دارد کمک های ارزشمندی به جامعه کرده باشند دیگر قادر به انجام این کار نیستند. با پیشگیری از خودکشی، این هزینه های اقتصادی را کاهش می دهیم و اطمینان حاصل می نماییم که میتوان منابع را به سمت افزایش رفاه و پشتیبانی از جوامع درحال رشد هدایت کرد.

ضرورت افزایش دسترسی به خدمات «بهداشت روان» و شناسایی علایم اخطار دهنده

عضو کمیته ی علمی سی و نهمین کنگره انجمن علمی روان پزشکان ایران تصریح کرد: به منظور مقابله موثر با این مورد فراگیر، جامعه احتیاج به اتخاذ نگاهی جامع برای جلوگیری از خودکشی دارد؛ این شامل ایجاد آگاهی و از بین بردن ننگ پیرامون سلامت روان است. با پرورش فرهنگی که گفتگوی باز در مورد احساسات و بهزیستی روانی را تشویق می کند، افراد احساس راحتی بیشتری در جستجوی کمک در هنگام پریشانی خواهند داشت. افزایش دسترسی به خدمات بهداشت روان و عرضه آموزش کافی به متخصصانی که بتوانند علایم اخطار دهنده را شناسایی کرده و به صورت موثر مداخله کنند، حیاتی می باشد.

۹۰ درصد قربانیان خودکشی در زمان مرگ دارای یک اختلال روانی قابل تشخیص هستند

جلالی ندوشن خودکشی را پدیده ای پیچیده و ویرانگر دانست که سالانه جان میلیونها نفر را در سراسر دنیا می گیرد و در ادامه اظهار داشت: در حالیکه عوامل زمینه ای مختلفی وجود دارد که در خودکشی نقش دارند، اذعان به نقش مهم عوامل روانی در درک این پیامد غم انگیز خیلی مهم است. برای شروع، شناخت ارتباط بین اختلالات سلامت روان و خودکشی ضروری می باشد. مطالعات مختلف به صورت مداوم ارتباط بین شرایط روانپزشکی مانند افسردگی، اضطراب، اختلال دوقطبی و افکار خودکشی را نشان داده اند. پریشانی روانی تجربه شده توسط افراد مبتلا به این اختلالات می تواند احساس ناامیدی، یأس و بی ارزشی را تشدید کند و در نهایت منجر به افکار و رفتارهای خودکشی شود. بعنوان مثال، تحقیقات نشان داده حدود ۹۰ درصد از قربانیان خودکشی در زمان مرگ دارای یک اختلال روانی قابل تشخیص هستند که نشان دهنده نقش برجسته عوامل روانی در خودکشی است.

پرداختن به عوامل روانی در رابطه با استرس و تروما در جلوگیری از خودکشی حیاتی است

به نقل از ایشان، وجود سطوح بالای استرس و تروما در زندگی افراد می تواند به میزان قابل توجهی در مستعد شدن آنها به تمایلات خودکشی کمک کند؛ به طوریکه رویدادهای استرس زای زندگی، مانند شکست های روابط، از دست دادن یکی از عزیزان، مشکلات مالی، یا تجربه های سوءاستفاده، می توانند افراد را تحت تاثیر قرار دهند و انعطاف پذیری روانی آنها را از بین ببرند. این تجربیات صدمه زا اغلب ظهور شرایط روانپزشکی را تسهیل می کند و خطر خودکشی را زیاد می کند. علاوه بر این، احساس انزوای اجتماعی ناشی از این عوامل استرس زا می تواند ناراحتی روانی را تشدید، احساس قطع ارتباط و افزایش افکار خودکشی را ایجاد نماید. ازاین رو پرداختن به عوامل روانی در رابطه با استرس و تروما در جلوگیری از خودکشی حیاتی می باشد.

ارتباط خصوصیت های شخصیتی با خودکشی

رئیس کمیته جلوگیری از خودکشی انجمن علمی روان پزشکان اظهار نمود: خصوصیت های شخصیتی و مکانیسم های مقابله ای نقش مهمی در تعیین صدمه پذیری فرد نسبت به رفتار خودکشی دارند. بعضی از خصوصیت های شخصیتی مانند تکانشگری (رفتارهایی که بدون پشتوانه فکری و منطقی لازم، پرریسک و نامتناسب با موقعیت باشند)، عزت نفس پایین، کمال گرایی و الگوهای تفکر سفت و سخت می توانند به صورت قابل توجهی خطر خودکشی را بالا برند. به همین ترتیب، راهبردهای مقابله ای ناسازگار مانند اجتناب، سوء مصرف مواد، یا صدمه رساندن به خود، می توانند پریشانی روانی را تداوم بخشند و افکار خودکشی را تشدید کنند. درک خصوصیت های روان شناختی خاص و مکانیسم های مقابله ای در رابطه با خودکشی برای انجام مداخلات مؤثر با هدف کاهش میزان خودکشی ضروریست.

چگونه میتوان از خودکشی پیشگیری کرد؟

جلالی ندوشن نقش عوامل روانی در خودکشی را غیرقابل انکار دانست و اظهار داشت: اختلالات سلامت روان، سطوح بالای استرس و ضربه و همینطور خصوصیت های شخصیتی و مکانیسم های مقابله، همگی در افزایش ریسک رفتارهای خودکشی نقش دارند. شناخت و پرداختن به این عوامل برای توسعه راهبردهای جامع جلوگیری از خودکشی حیاتی می باشد. ضروریست که جامعه نه تنها بر درمان شرایط بهداشت روانی بلکه بر کاهش استرس، ارتقای تاب آوری و پرورش مکانیسم های مقابله ای سالم هم تمرکز کند. با انجام این کار، ما می توانیم در جهت ریشه کن کردن فاجعه خودکشی و عرضه حمایت هایی که افراد برای داشتن زندگی رضایت بخش نیاز دارند، کار نماییم.
وی خاطرنشان کرد: در نتیجه، جلوگیری از خودکشی از اهمیت بالایی برخوردار است، چونکه نه تنها ارزش ذاتی هر فرد را به رسمیت می شناسد، بلکه از سلامت روانی خانواده ها و جوامع هم محافظت می کند. با پرداختن همه جانبه به این موضوع، میتوان کمک های بی نظیر افراد را حفظ کرد، از درد دل های غیرضروری جلوگیری کرد و بار اقتصادی در رابطه با خودکشی را کم کرد. ضروریست جامعه در برنامه های جلوگیری از خودکشی سرمایه گزاری نموده، آگاهی را گسترش دهد و گفت وگوها را در مورد سلامت روان تشویق کند تا افراد در بحران بتوانند حمایتی را که بشدت به آن نیاز دارند؛ بیابند. بیایید به صورت جمعی برای ایجاد جهانی تلاش نماییم که در آن برای هر زندگی ارزش قائل شود و هیچ کس مجبور نباشد به تنهایی با اعماق ناامیدی روبرو شود.
لازم به ذکر است در سی و نهمین کنگره روانپزشکان ایران که ۱۸ تا ۲۱ مهرماه در سالن شهید غرضی بیمارستان میلاد تهران برگزار می شود، به مبحث خودکشی هم پرداخته خواهد شد.

منبع: modelkids.ir