محمدعلی اسلامی ندوشن به خاک سپرده شد

به گزارش مدل کودک مراسم خاکسپاری پیکر و خاکسپاری محمدعلی اسلامی ندوشن در تورنتو کانادا برگزار گردید.
به گزارش مدل کودک به نقل از ایسنا، مراسم خاکسپاری و خاکسپاری پیکر این نویسنده، شاعر، پژوهشگر، مترجم و استاد زبان و ادبیات فارسی (۱۰ اردیبهشت ماه از ساعت ۲۳: ۳۰ به وقت تهران) با حضور خانواده او همچون همسرش شیرین بیانی در کانادا برگزار شد.
به گفته خانواده محمدعلی اسلامی ندوشن، پیکر او که در سالهای اخیر در کنار فرزندانش در این کشور زندگی می کرد به صورت امانی و موقت در آن جا به خاک سپرده شده است.
شیرین بیانی، تاریخ نگار، پژوهشگر و استاد دانشگاه در مراسم یادبود اسلامی ندوشن که به صورت مجازی پخش گردید، با تشکر از حاضران اظهار داشت: در این زمان بسیاری بیمارداری مرا ستودند و من همواره در پاسخ به آنها گفته و می گویم این انجام وظیفه بوده است؛ وظیفه انسانی و وظیفه مهرآمیزی که در دلم دارم.
او سپس اظهار داشت: علت بودن ما در کشور غریب این بود که سالانه برای دیدار با فرزندان و سخنرانی در مراسم ها به کانادا می آمدیم و از جبر روزگار و سرنوشت این گونه بود که به دنبال چندین بار زمین خوردن که به دلیل ضعف و سرگیجه بود، سفر دور و دراز مقدور نباشد و ما ماندگار شدیم. باید از این سرنوشت راضی باشیم چونکه در کنار فرزندان مان این دوران سریع تر و راحتتر طی شد و این بود که از ایران دور ماندیم.
بیانی با بیان اینکه ساعاتی از روز را به نوشتن می گذراند، اضافه کرد: فکر فرهنگ و تاریخ این سرزمین از من دور نمی ماند به قول سعدی «حلقه ای بر گردنم افکنده دوست/ می کشد هرجا که خاطرخواه اوست». ما چنین تصمیم گرفتیم با عنایت به اینکه سالهای پایانی زندگی را در کنار فرزندان بوده، به امانت در این کشور بماند تا در موقع مقتضی به کشور بازگردد چونکه به قول مولوی «هرکسی کو دور ماند از اصل خویش/ باز جوید روزگار وصل خویش».
این پژوهشگر و نویسنده تصریح کرد: او آرامگاه ابدی خویش را در جوار خیام در نیشابور برای خود برگزیده بود؛ این در آینده عملی خواهد شد و آگاه شدم مقدمات آن در نیشابور در حال انجام می باشد.
به گفته مجری مراسم، یادمان محمدعلی اسلامی ندوشن روز ۲۸ اردیبهشت ماه همزمان با بزرگداشت خیام در نیشابور رونمایی خواهد شد.
سپس امیرحسین دولت شاهی یکی از اقوام محمدعلی اسلامی ندوشن درباره خصوصیت های این چهره فقید فرهنگی گفت.
اصغر دادبه، نویسنده، پژوهشگر و متولی نظارت بر آثار محمدعلی اسلامی ندوشن در ایران هم در پیامی صوتی درباره ایران دوستی محمدعلی اسلامی ندوشن اظهار نمود: نام او یاد ایران را تداعی می کند و نام ایران، یاد دکتر اسلامی ندوشن را. «ایران را از یاد نبریم» تنها یک شعار نیست بلکه معنایی ژرف و حقیقتی مقدس را بازگو می کند؛ حقیقتی نو از عشق به میهن و غافل نماندن از ایران؛ غفلتی که گرفتاری به بار می آورد.
او در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت: «ایران را از یاد نبریم» شناسنامه و معرف شخصیت، نگاه و کوشش های ارجمند استاد اسلامی ندوشن است. نگاه استاد اسلامی به ایران، نگاهی عاشقانه و خردمندانه است. نگاه عاشقانه، نگاهی است که معشوق حکایت دیگر می یابد و نگاه عاشق غیرت به دنبال دارد، در این نگاه خویشتن فراموش شده و آن چه می مانند فکر معشوق است، چنان چه حافظ می گوید «چنان پر شد فضای سینه از دوست/ که فکر خویش گم شد از ضمیرم». اسلامی ندوشن امکان دارد یک دم خویش را فراموش کرده باشد اما یک دم ایران را از یاد نبرده. تمام عمر در فکر ایران بود، از ایران گفت، برای ایران نوشت و در راه اعتلای فرهنگ کشور ایران کوشید.
همچنین محمود فتوحی، نویسنده و پژوهشگر و استاد زبان و ادبیات فارسی در این مراسم با بیان اینکه اسلامی ندوشن از احرار فارسی بود، اظهار داشت: آن چه از احرار فارسی شنیده ایم این است که مفهوم ایران را دست به دست چرخانده تا امروز رسانده اند؛ استاد ما محمدعلی اسلامی ندوشن نماینده احرار فارسی، نماینده نجابت فرهنگی در ایران معاصر و نماینده آزادگانی بود که مفهوم ایرانی را به ایران بعدی تحویل دادند.
او سپس به وصف خصوصیت های احرار ایرانی پرداخت و توضیح داد: قناعت یکی از اوصاف آن هاست؛ آزادگی محصول قناعت است و انسانی که قانع است، آزاده است. استاد ما نمونه درویشی و خرسندی بود. درویشی فقر است البته فقر در عرفان با آن چه از معنای فقر نزد ماست، متفاوت می باشد، درویشی در عرفان به معنای استغنای مطلق است. دومین ویژگی، خرد پیوسته با زمین است چیزی که در اکثر اندیشمندان ما نیست. اسلامی اگر می گوید «ایران را از یاد نبریم» منظورش زمین است. این خرد واحدگرای پیوسته با زمین در خیام شادباشی است، در فردوسی حکمت و دادگری و در سعدی سخنوری و تعداد آنها بسیار است.
فتوحی در ادامه اظهار داشت: سومین خصوصیت آنها اعتدال بود. بنا به گواه اخبار همین هفته و پیام تسلیت هایی که از تمام اصناف و نحله های فکری صادر شد، این مورد دیده می شود. این یعنی او سرو اعتدال ایران بود. ایشان سرو سخنگوی معتدل بود. ما به چنین شخصیت هایی نیاز داریم نه کسانی که حتی به سخن خود پایبند نیستند. ما به گفتگو نیاز داریم. خصوصیت انسان های آزاده وسعت مشرب است. چهارمین خصوصیت بیان گری و فن سخن وری است که اهل قلم در مقابل سیاست دارند. تاجیکان و فرقه تاجیکیه نحله ای هستند که با تیغ اهل قلم ملک سخن وری را گسترش دادند. مالکان ملک سخن آزادگان بودند. اسلامی ندوشن هم با تیغ قلم کشورگشایی کرد. سیاستمداران بی نیاز از آزادگان نبودند و هرگاه آزادگان در جوار سیاستمدارن بودند، ایران را اعتلا دادند، آزادگان تعادل را حفظ کردند و هرگاه نبودند زوال و خاموشی و فراموشی بوده است.
این پژوهشگر تاکید کرد: اسلامی ندوشن با ۷۰ کتاب و بیشتر از ۱۰۰۰ مقاله بار دیگر مفهوم ایران را در ذهن ها نشاند و متولد کرد و نسل امروز را با مفهوم ایران آشنا کرد. امروز شاهد خاموشی او بودیم و حال کدام است که این ققنوس برآید.
میرجلال الدین کزاری، نویسنده، پژوهشگر و استاد زبان و ادبیات فارسی هم در پیامی ویدیویی به این مراسم اظهار نمود: روان شاد استاد اسلامی بی شک یکی از چهره های تابناک در فرهنگ و ادب ایران است و دل در گرو ادب پارسی داشت و افزون بر آن دل بسته ایران و فرهنگ و تاریخ این سرزمین بود. در آن چه از او به یادگار مانده نمود و نشان و دلبستگی او را می توانیم ببینیم.
او در بخش دیگری از سخنان خود اظهار داشت: اسلامی همواره دنبال رهنمون سازی و گشودن گره ها و از میان بردن دشواری ها برای این سرزمین بود.
کزازی همینطور اظهار داشت: یکی دیگر از خصوصیت های وی زبانی بود که در نوشتن کتاب های خویش به کار می برد، زبانی گرم و گیرا که خواننده را برمی انگیخت تا به فرجام ببرد. درگذشت روان شاد دکتر اسلامی ندوشن دردانگیز و اندوهی گران و سوگی سترگ است.

جواد عباسی، استاد تاریخ و از شاگردان شیرین بیانی هم در این مراسم به نقش مادر اسلامی ندوشن، خاور خانم و همسر وی در شکل گیری شخصیت این چهره فرهنگی اشاره نمود و زندگی او را به دو دوره، دوره مادر و همسر تقسیم کرد.
همچنین در این مراسم، ویدیویی از محمدجعفر یاحقی، نویسنده و پژوهشگر و استاد زبان و ادبیات فارسی پخش شد؛ این ویدیو به مراسمی که در مشهد به مناسبت اهدای ۸۱۵ کتاب اسلامی ندوشن و شیرین بیانی به دانشگاه فردوسی گرفته شده بود مربوط می شد.
پخش بخش هایی از مستند «روزها» دیگر برنامه این مراسم بود.
مراسم خاکسپاری و یادبود اسلامی ندوشن به صورت مجازی در صفحه این چهره فقید فرهنگی که زیر نظر خانواده او اداره می شود، پخش گردید و بیشتر از هزار نفر به صورت آنلاین شاهد آن بودند.
محمدعلی اسلامی ندوشن متولد سال ۱۳۰۴ در ندوشن یزد بود که پنجم اردیبهشت ماه در ۹۷ سالگی در کانادا دار فانی را وداع گفت.
او دانش آموخته حقوق بین الملل از فرانسه بود و استاد پیشین دانشگاه تهران، که علاوه بر درس های حقوقی، به تدریس نقد ادبی، سخن سنجی و ادبیات تطبیقی هم می پرداخت. اسلامی ندوشن سال ها زندگی خویش را صرف تحقیق در آثار ادبی ایران و ترجمه آثار نویسندگان جهان کرد و آثارش به صورت کتاب در بیشتر از ۵۰ جلد در زمینه های متعدد شامل ادبی، فرهنگی و اجتماعی به چاپ رسیده است.
برخی از کتاب های محمدعلی اسلامی ندوشن عبارت اند از: «ماجرای آخر ناپذیر حافظ»، «چهار سخنگوی وجدان ایران»، «تأمّل در حافظ»، «زندگی و مرگ پهلوانان در شاهنامه»، «داستان داستان ها»، «سرو سایه فکن»، «ایران و جهان از نگاه شاهنامه»، «نامه نامور»، «ایران را از یاد نبریم»، «به دنبال سایه همای»، «ذکر مناقب حقوق بشر در جهان سوم»، «سخن ها را بشنویم»، «ایران و تنهائیش»، «ایران چه حرفی برای گفتن دارد؟»، «مرزهای ناپیدا»، «شور زندگی » (وان گوگ)، «روزها» (سرگذشت – در چهار جلد)، «باغ سبز عشق»، «ابر زمانه و ابر زلف»، «افسانه افسون»، «دیدن دگر آموز»، «شنیدن دگر آموز»، «جام جهان بین» و «آواها و ایماها».
پی نوشت: این گزارش بروزرسانی شده است.

منبع: modelkids.ir