اهمیت اسباب بازی در زندگی بچه ها

یکی از تولیدکنندگان اسباب بازی می گوید: اگر شما کودکی را مقابل خود بنشانید و از او سوال کنید که ترجیح می دهد گوشی موبایل یا تبلتی پر از بازی داشته باشد، یا یک روز کامل به شهربازی برود و در نهایت با دو اسباب ‎بازی به خانه برگردد، اساسا گزینه دوم را انتخاب می کند. کودکان این روزها بیشتر از هر زمان دیگر به بازی احتیاج دارند. اسباب بازی کالایی لوکس نیست، مسکّنی است برای بچّه ها».
حسین بهمنیار، تولیدکننده اسباب بازی، در گفتگو با ایسنا درباره اهمیت و تأثیرِ اسباب بازی در جامعه بیان نمود: اسباب بازی باید بگونه ای باشد که کاربری آن برای کودک ساده باشد. خصوصیت اصلی اسباب بازی های استاندارد این است که برای کودکان سخت نیستند. اگر اسباب بازی سخت و پیچیده باشد، اعتمادبه نفس کودک را کم می کند و اگر بیش از اندازه ساده باشد، از رشدِ هوشیاری و فکری کودک جلوگیری می کند. اسباب بازی هایی که والدین برای بچه ها می خرند، از جنبه های مختلف حائز اهمیت می باشد، اما گاهی دیده می شود آنها تنها چیزهایی را خریداری می کنند که تنها برای خودشان جذابیت دارد، نه کودک. خانواده برای خرید اسباب بازی می بایست حساسیت بیشتری به خرج دهد و محصولی خریداری کند که هم بچه را پریشان نکند و هم به هوش و فکرِ او کمک نماید و سبب لذّت بیشترِ او شود.
این تولیدکننده خصوصیت های برتر اسباب بازی را متناسب با سنین مختلف بدین ترتیب برشمرد: اسباب بازی باید موردپسند کودک باشد؛ به صورتی که رنگ، طرح، جنس و مواد اولیه آن کیفیت بالایی داشته باشد که بر اثر استفاده و مرور زمان، زود از بین نرود. بعضی به غلط اسباب بازی را صرفا کالایی لوکس و برای سرگرمی می بینند، اما این نگرش نادرستی است. اسباب بازی می تواند نقش بسزایی در رشد و تکاملِ شخصیتِ آینده کودک به وجود بیاورد.
وی در ادامه اظهار داشت: شاید باتوجه به شرایط اقتصادی خانواده ها، اولین نکته ای که در خرید اسباب بازی ها اهمیت ویژه پیدا می کند، قیمت آن باشد. محصولات بازی و سرگرمی نباید گران باشند. متأسفانه مردم به سختی هزینه های زندگی را تأمین می کنند و از این جهت، قیمت ها نبایستی بالا باشد که امکان خرید تنها به اقشار پردرآمد محدود شود. خوشبختانه تولیدکنندگان در ایران از مواد با کیفیت استفاده می نمایند و اسباب بازی های خوبی می سازند که هم به رشد کودکان کمک می نماید و هم اینکه از بابتِ قیمت ها فشار زیادی را بر دوشِ خانواده ها نمی گذارد. در بعضی موارد حتی بهترین برندهای عروسک سازی در دنیا نمی توانند با اجناس داخلی رقابت کنند.
بهمنیار در انتها درباره نقاط ضعف و قوت اسباب بازی های موجود در بازار توضیح داد: اسباب بازی ‎های تولیدی موجود در بازار دو دسته اند؛ یکی دسته ای که پایه مبنایی نسبتاً علمی دارند که تحت نظر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان فعالیت می نمایند و محصولات خوبی تولید می کنند و دسته دیگر اجناسی را که مشابه خارجی دارند، به صورت غیرقانونی تولید کرده اند و انگیزه شان بیشتر کسب سود و درآمد است. اسباب بازی کالایی فرهنگی است و کسانی که کارِ فرهنگی می کنند باید از بروزِ مشکل در این عرصه جلوگیری نمایند. امید می رود کانون رفته رفته تولیدکنندگان و واردکنندگان غیر مجاز را شناسایی کند و حمایت بیشتری از تولیدی های داخلی داشته باشد. فرهنگ استفاده از اسباب بازی دقیقاً مانند تکامل و رشد گیاه است که به آموزش وپرورش و نهادهای مربوطه مرتبط می شود؛ لازمه رشد این گیاه ارزش گذاری و بها دادن نهادهاست. در خیلی از کشورها خرید سالانه اسباب بازی حدوداً ۴۰ دلار است اما در ایران از هشت دلار تجاوز نمی نماید. مردم و مسؤلان باید توجه داشته باشند که اسباب بازی در صدرِ اولویت هاست.