طبیب سالم و جوان، بیمار رنجور و پیر

به گزارش مدل کودک اسماعیل امینی از تاثیر نگاهی که منجر می شود وزیر بیل به دست گرفته و مزرعه را شخم بزند، مدیرکل وارد سیلاب شده و برای عبور سیل راه گشایی کند و استاندار داس به دست گرفته و گندم درو کند، می گوید.

این شاعر، نویسنده و مدرس دانشگاه در یادداشتی با عنوان «طبیب سالم و جوان، بیمار رنجور و پیر» که آنرا در اختیار ایسنا قرار داده، نوشته است: «این جمله را بسیار خوانده ایم و شنیده ایم: «مشکلات محرومان را کسی می تواند حل کند که خودش طعم محرومیت را چشیده باشد.» جملاتی از این دست در نگاه اول منطقی به نظر می رسند و به خاطر اینکه مشهور خاص و عام شده اند، کمتر کسی است که درباره منطقی بودن آنها تردید کند.

آیا با همین منطق می توانیم بگوییم: عوارض و دردهای ناشی از پیری را فقط پزشکی می تواند درمان کند که خودش کهن سال باشد و درد پیری را تجربه کرده باشد؟ اصلاً پزشک جوان و سالم چه می داند که ساییدگی مفصل زانو و نارسایی تنفسی و گوارشی چه رنجی دارد؟ آیا کسی که خودش درد نکشیده، دلش به حال دردمندان می سوزد؟

با این منطق مثلاً اگر پدر پیری بخواهد به درمان دردهایش بپردازد، لابد باید به یک نفر پیرتر از خودش، رجوع کند!

این نوع نگاه عوامانه به مسائل انسانی و مشکلات اجتماعی، بر طبق این تصور نادرست است که گویا شناخت مشکلات اجتماعی و اقتصادی، نه بر مبنای آمار و مطالعه روشمند بلکه بر مبنای تجربه فردی و مشاهدات شخصی است و از آن عجیب تر اینکه انگار هر کسی که دردمند و رنج کشیده باشد، می تواند مشکلات دردمندان را حل کند، بی منت تجربه و تخصص و بی زحمت مطالعه و برنامه ریزی و مشورت با صاحب نظران.

درآمیختن حوزه دانش، منطق و خردورزی با حوزه احساسات، عواطف و هیجانات که در موج آفرینی های انتخاباتی، تبلیغاتی و رسانه ای رواج دارد گاهی به مجامع علمی و مقالات تخصصی سرایت می کند چندان که در عنوان مقالات و مبحث رساله های دانشگاهی تبعات همان درآمیختگی ها را میتوان دید.

تأثیر این نوع نگاه به مشکلات و چاره جویی برای حل آنها را گاهی در رفتار برخی مسؤلان میتوان دید؛ وزیر بیل به دست گرفته و مزرعه را شخم می زند، مدیرکل وارد سیلاب شده و دارد برای عبور سیل راه گشایی می کند و استاندار داس به دست گرفته و گندم درو می کند.»

منبع: modelkids.ir