مدیرعامل هافمن می گوید: چشم انداز ما این است که بعنوان یک هلدینگ بزرگ در آینده در صنایع مرتبط به صنعت خودمان وارد شویم.
به گزارش تجاری خبرگزاری مهر، هافمن، تولیدکننده پروفیل درب و پنجره UPVC یکی از اسامی آشنا و به قول خودشان انتخاب اهل فن در این صنعت است. کارخانجات هافمن در تبریز و شهرکرد سالانه بیش از ۲۵ هزار تن ظرفیت تولید دارد. امروز در گفتگویی صمیمانه با دکتر محمد حمیدیه مدیرعامل هافمن به بحث و بررسی در مورد این صنعت پرداختیم که دعوت می نماییم در زیر قسمتی از این مصاحبه را بخوانید.
چالش های شما در راه صادرات محصولات تان چیست؟
در تهیه مواد اولیه ای که ما معمولاً در بورس از پتروشیمی های داخلی خرید می نماییم یک سلف یک ماهه باز می نماییم و ۱۰۰ درصد مبلغ آنرا نقدا پرداخت می نماییم اما تحویل مواد اولیه چیزی حدود ۲ ماه به طول می انجامد. پس یک تولید کننده در این شرایط باید ۳ برابر سرمایه در گردشی که واقعاً نیاز است را وارد چرخه مالی خود بکند تا بتواند از مدار تولید عقب نیوفتد. تمام اینها تا جایی که میرسیم به نقطه ای که بگوییم حالا محصول تولید شده، الان می توانیم در داخل ایران بفروشیم یا خارج از ایران؟
در ایران هیچ نوع مشوقی برای صادرات وجود ندارد، نه برای ما، نه برای هیچ صنعت دیگری. از سال ۸۹ جایزه های صادراتی را هم برداشتند. در این شرایط ما مقرر است با چینی ها و با ترک ها رقابت نماییم. طبیعتاً هیچ مزیتی نداریم. قیمت مواد اولیه را افزایش داده ایم، سه برابر آن مقداری که باید سرمایه در گردش درگیر نماییم وارد چرخه کرده ایم، هیچ جایزه ای برای صادرات نداریم، هزینه های حمل و نقل بین المللی با این شرایط قیمت ارز بسیار بالا هستند، هزینه های گمرکی و…. تنها مزیتی که برای ما در ایران می ماند این است که هزینه نیروی کار نسبتاً پایین است. در صورتیکه در این صنعت چون تکنولوژی نوینی وجود دارد و ماشین آلات پیشرفته درصد بزرگی از کار تولید را انجام می دهند و نیاز به نیروی کار نسبت به صنایع دیگر کمتر است.
پس باتوجه به دلیلهای مطرح شده ما مزیت رقابتی چندانی نداریم. به غیر از منطقه جغرافیایی که در آن قرار داریم و هزینه حمل و نقل نسبتاً پایینی که داریم، که البته ناوگان حمل و نقل داخلی ما بسیار ضعیف است. بطور مثال ما می خواهیم باری را به عمان ارسال نماییم حداقل ۱۰ تا ۱۵ روز این محصولات ما در بندرعباس متوقف می شود و می ماند تا یک کشتی از مبدا بندرعباس حرکت نماید و محصول را تحویل نماید. در صورتیکه این مشکل در کشوری مثل ترکیه وجود ندارد چون در بندرهای بزرگی که در این کشور وجود دارد مثل ازمیر یا مرسین روزانه چندین کشتی بارگیری می کنند و به مقاصد مختلف حرکت می کنند.
وقتی هم که جنس ارسال می شود برای برگرداندن پول مشکلات مختلفی وجود دارد. به خاطر این مشکلات گوناگون بیشتر شرکتها از خیر صادرات می گذرند و می کوشند تا همان حدی که می توانند در بازار داخل محصولاتشان را بفروشند.
با این همه مشکلات و سختی ها، و مزیت های رقابتی مختلفی که کشورهای رقیب دارند شما توانسته اید به کدام کشورها محصول صادر کنید؟
ما برای سالهای ۹۸ و ۹۹ بیشتر تمرکزمان صادرات به کشورهای افغانستان و عمان بوده است. البته به کشورهایی مثل الجزایر، آذربایجان و ارمنستان و عراق نیز صادرات داشته ایم.
در مورد برنامه های بلندمدت تر هافمن برایمان بگویید. آیا می خواهید وارد صنایع دیگری در میان صنایع وابسته به صنعت ساختمان شوید و کارخانه های دیگری تأسیس کنید؟
بله چشم انداز ما برای آینده این است که شرکت بعنوان یک هلدینگ بزرگ در آینده در صنایع مرتبط به صنعت خودمان وارد شویم. هم اکنون طرح های توسعه و برنامه های مختلف را بررسی می نماییم و اهتمام مان بر این خواهیم بود که هر سال یک یا دو کارخانه را در زیرشاخه ی صنعت ساختمان افتتاح و راه اندازی نماییم. برمبنای همین هدف باید بگویم به احتمال فراوان در سال ۱۴۰۰ نیز کارخانه ی جدیدی برای افتتاح خواهیم داشت که خبرهای آن در زمان مورد نیاز به اطلاع دوستان و علاقه مندان می رسد.
این مطلب، یک خبر آگهی بوده و خبرگزاری مهر در محتوای آن هیچ نظری ندارد.