مدل كودك: امروز در میدان انقلاب تهران میان یك افسر پلیس و یك راننده تاكسی درگیری بوجود آمد. مردم هم به تماشا نشستند و برخی زیر لب غز زدند كه «كجای دنیا شاهد چنین درگیری هایی هستیم»؟
به گزارش مدل كودك به نقل از ایسنا، مصطفی داننده در ادامه یادداشت خود در «عصر ایران» نوشت: واقعاً منظور بعضی از اما از این «كجای دنیا» كجاست؟ یا اینكه می گوییم «هیچ جا مثل ایران نیست» دقیقاً به كدام كشور اشاره می كنیم؟
آنهایی كه از این جملات استفاده می نمایند همه دنیا را دیده اند یا فقط برمبنای شنیده ها یا دیدن فیلم های سینمایی در حال مقایسه ایران با سایر كشورها هستند؟
واقعاً در دیگر كشورها پلیس با مردم همچون راننده درگیر نمی شود؟ مثلاً در دیگر كشورها دزدی اتفاق نمی افتد؟
بله، در خیلی از كشورها شاهد چنین اتفاقاتی هستیم. از آمریكا تا شرق آسیا، مردم با این سبك مشكلات دست و پنجه نرم می كنند.
راننده ای می گفت «هیچ كجای دنیا ترافیك تهران را ندارد»! به او گفتم «تا به حال به كدام كشور خارجی سفر كرده ای؟» گفت «هیچ». گفتم «پس چگونه با قاطعیت از همه جهان حرف می زنی؟»
در همین شرق آسیا كشورهایی هستند كه ترافیك تهران در مقابل ترافیك های شهرهای آنها خنده دار است. یك مطالعه انجام شده درباره رانندگان جاكارتا نشان داده است آنها بطور متوسط ۳۳ هزار و ۲۴۰ بار لنت ترمز ماشین خودرا فشار می دهند.
«هیچ مترویی در دنیا به افتضاحی متروی تهران نیست!» این دوستانی كه از این جمله استفاده می نمایند اگر یك دفعه متروی پاریس را تجربه می كردند دیگر این حرف را نمی زدند. خیلی از آنهایی كه به فرانسه سفر كرده اند و پاریس را دیده اند یك وجه اشتراك مهم دارند و آن هم اشاره به بوی گند ادرار و فضای كثیف ایستگاه های مترو است. قطارها و فضای ایستگاه های متروی تهران، مدرن تر و تمیزتر از خیلی از متروهای جهان است.
این رفتار ما در مورد بزرگ نشان دادن خوبی های اجتماعی ما هم صدق می كند. مثلاً «هیچ كجای دنیا محبت خانوادگی ایرانیان را ندارند!» یا جمله معروف «ما بهترین تماشاگران دنیا را داریم» یا «ما میهمان نوازترین مردم دنیا هستیم». یاللعجب! یعنی شما همه دنیا را گشته ای و تحقیق كرده ای و دیده ای كه ما از همه بهتریم؟
در سبك زندگی ما حمایت مالی و معنوی پدر و مادر از فرزند حتی در سنین بالای ۳۰ سال یعنی محبت و مثلاً در آمریكا، مستقل بار آوردن بچه ها از سنین كودكی یعنی محبت.
آنهایی كه بسیار سفر كرده اند و جهان را دیده اند، كمتر از عبارت «هیچ كجای دنیا» استفاده می نمایند و برعكس آنهایی كه تاكنون حتی برای یك دفعه هم پای خودرا از شهرهای خود آن طرف تر نگذاشته اند از این عبارت بیشتر استفاده می نمایند.
اینكه می گویند برای ما ایرانیان همیشه «مرغ همسایه غاز است»، راست می گویند. خیلی از ما عادت به دیدن خوبی ها و البته بدی های خود نداریم و دوست داریم دیگران را بزرگ جلوه دهیم.
البته درانتها باید گفت این نوشتار بدین معنا نیست كه ما انتقاد نكنیم. نه، ما حق داریم انتقاد نماییم و باید هم لب به اعتراض بگشاییم. ما حق داریم از نحوه مدیریت بحران در سیل یا وضعیت بد اقتصادی كشور حرف بزنیم و آنرا با دیگر كشورها مقایسه نماییم اما بعضی از پدیده های اجتماعی مانند همین درگیری كه به آن اشاره شد در خیلی از نقاط دنیا اتفاق می افتد و چیز عجیبی هم نیست.