از دشواری وظیفه جشنواره های فجر و بازشناسی ظرفیت های بومی از نگاه معاون هنری

مدل كودك: معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، در یادداشتی، به بررسی جشنواره های فجر و بازشناسی ظرفیت های بومی پرداخته است.
به گزارش مدل كودك به نقل از ایسنا، در یادداشت سیدمجتبی حسینی، معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، آمده است:
اگر بخواهم برای هنر اعجازی متصور باشم، تداوم نقش اثرآفرین اش بعد از مواجهه ی نخست مخاطب با وضعیت شهودی و كیفیت معنوی آن تواند بود. تحول ناگزیری كه از پس تماشای تئاتری، خطی، طرحی، حجمی شكل می گیرد و در اضلاع فردی و ابعاد اجتماعی دامنه می یابد. همین نامیرایی اثر و حیات موثرش، معجزه می تواند باشد. كاروان جشنواره های هنری فجر امسال چنین مقصدی را اندیشیده اند و به تلاقی ارواح و اذهانی دل خوش داشته اند كه خیرخواهانه، تعالی كیفیت زیست و ارتقا مدلها و مؤلفه های فردی و گروهی را باعث می شوند. جمع جبری جشنواره های فجر با سبقت گرفتن از حوزه های رقابتی صرف و تولیدات جشنواره محور، امكان نخست خویش را بر پایه ی بازشناسی و به كار گیری ظرفیت های بومی و توانش های سرزمینی و جذابیت های اقوام متمركز نمود. اگر مقرر باشد جغرافیای متنوع سرزمین عزیز ایران چندان شناسا گردد كه الهام بخش تولیدات هنری و تمایزات آفرینشی گردد، جشنواره های هنری فجر می تواند تجلی این تفرد باشد. الحان بومی، البسه ی اقوام، آئین های سرزمینی و اماكن و اسناد تاریخی می توانند مبدع این كاركرد تبلورآفرین هنر باشند كه در این دوره، توزیع جغرافیایی فجر، نه محدود به پایتخت كه چهار جانب عزیز ایران را درنوردید.
امكان قابل ذكر دیگر این دوره از جشنواره های فجر توجه خاص به رویكردهای پژوهشی و مباحث تئوریك هنر در چارچوب نشست ها، پانل ها و فراخوان های تولید پژوهش در فرآیندهای رقابتی می باشد كه در كیفی تر جلوه دادن و عمق بخشی به اتفاقات هنری و رویدادی حوزه های مذكور نقش اثرگذاری ایفاد داشته است. این خصوصیت با عنایت به درصد آماری شركت كنندگان كه بدنه ی غالب آنرا جوانان بعد از انقلاب تشكیل می دادند، اسباب بازشناسی پیشینه ی هنر انقلاب و سیر تحول آن در ادوار گذشته و معرفه سازی چهره های برجسته و توانش های هنری را فراهم نمود.
دیگر امكان این دوره از فجر، اعتنابخشی به آثار ایرانی و تولیدات مبتنی بر تعریف و تصدیق گنجینه های بی تكرار ادبیات و هنر ایران زمین بوده است. معتقدیم انگاره های تمدنی و تعلقات دینی و مقتضیات زمانی چنان در تار و پود این جغرافیا متولد و متراكم شده است كه اسباب اقتباس خلاق و بدایع هنری را ممكن نماید. بدین غرض، فراخوان ها و فرآیندهای اجرایی و ضوابط تشویقی و رویه های حمایتی، مقوّم این امكان گردیدند كه خوشبختانه با نگاهی به نتایج آماری جشنواره ها در دو بخش رقابت و روایت وضع می توان توفیق نسبی امر را دریافت كرد.
از نكات خوشایند دیگر، افزایش قابل توجه حضور و اثرگذاری بانوان در فرآیند حرفه ای جشنواره ها، زمینه سازی مشاركت و انعقاد تفاهم نامه های اجرایی با مراكز دانشگاهی و فراهم ساختن زمینه های تجاری و تبادلات اقتصادی هنر و ارزش گذاری تولیدات هنری به منظور عرضه در داخل و خارج از كشور است كه چشم امید بدان دارم كه با صدمه شناسی این دوره از جشنواره های فجر و استخراج فرصت های مطلوبی كه به دانش و تجربه ی همكاران و هنرمندان به تكمیل آنها همت خواهیم گماشت، در تبلور دستاوردهای هنری انقلاب در گام دوم پیش رو، مؤثر و متنعم باشیم.
حالا و از پس مجاهدت های ستادهای اجرایی و علمی، فروتنانه چشم در راه مواجهات منتقدانه و اندیشه ورز مخاطبان ارجمند، رسانه های خردمند و دغدغه مندان حوزه ی فرهنگ و هنر باقی می مانیم كه: “غرض نقشی است كز ما باز ماند”