مدل كودك: رئیس دانشكده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی دكتر محمدامین قانعی راد را ˮدارای آرمان های متعالی و به دنبال توسعه آگاهیˮ توصیف كرد و اظهار داشت: آنچه مدنظر ایشان بود، رسیدن به جامعه ای شاد و سعادتمند و در راه اصلاح و پیشرفت بود كه در آن سخت گیری ها و بهانه گیری ها به حداقل برسد و نفرت و خشونت جای خویش را به گفت وگو و مهرورزی بدهد.
دكتر محمد مهدی فرقانی در گفت وگو با ایسنا با اشاره به اینكه درباره شخصیت و آثار فكری دكتر محمدامین قانعی راد زیاد صحبت شده است، وی را فردی خوش فكر، خلاق، متعهد، جسور و شجاع و در عین حال به غایت مؤدب و مراقب حریم و حرمت ها و هم “پاسدار بهداشت زبان” معرفی و افزود: ایشان فردی غیر پرخاشگر و آرام بود و علی رغم انتقادات تندی كه در حوزه جامعه شناسی وارد می دید، هیچگاه نفرت پراكنی نكرد، كینه ها را تقویت نكرد و به دنبال انتقام گیری نبود.
وی “قانعی راد” را به دنبال توسعه آگاهی توصیف و تصریح كرد: به تعبیر ایشان توسعه آگاهی در بلند مدت می تواند راه خودش را باز كرده و جامعه را به آرمان ها و خواسته هایش برساند.
رئیس دانشكده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی با بیان اینكه این استاد پیشكسوت جامعه شناسی شخصیت بسیار فروتن و متواضعی داشته است، تاكید كرد: آنچه مدنظر ایشان بود، این بود كه ما باید جامعه ای شاد و آزاد داشته باشیم.
فرقانی، “شادی” را مقتضای سن و دوره های سنی و متفاوت برای نسل های مختلف دانست و عنوان كرد: شادی كودكان بازی كردن است؛ این در شرایطی است كه شادی بزرگسالان دیدن رستگاری جامعه و تحقق یافتن آرمان هاست.
وی ادامه داد: برای ایشان رسیدن به این نقطه و این كه جامعه بتواند خودش را سعادتمند، رستگار و شاد ببیند و رو به توسعه باشد، مهم بود. همینطور این مسأله كه سخت گیری ها و بهانه گیری ها به حداقل برسد یا از بین برود و تعامل، گفت وگو، محبت، مهروزی و همدلی جای كینه ها، نفرت ها و خشونت ها را بگیرد.
رئیس دانشكده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی آرمان های مرحوم قانعی راد را از نوع بسیار متعالی دانست و خاطرنشان كرد: چنین آرمان هایی ممكن است در دوران عمر كوتاه “قانعی راد” ها محقق نشود. این عدم تحقق آرمان ها و آرزوها برای همه كسانی كه نیك و پاك می اندیشند، نوعی عذاب، فشار روحی و روانی و احساس سرخوردگی را به همراه دارد.
فرقانی درباره چگونگی ادامه راه مرحوم قانعی راد اظهار نمود: اقداماتی هست كه باید در نهادهای مدنی همچون انجمن جامعه شناسی مورد توجه قرار گیرد، به عبارتی محورهای فكری “قانعی راد” ها باید به بحث و گفت وگو و مباحثه عمومی گذاشته شود، با بخش های مختلف جامعه پیوند پیدا كند و جامعه را از لحاظ فكری بارور كند.
وی با اشاره به اینكه جامعه باید در خدمت توسعه فردی و در خدمت توسعه اجتماعی هم باشد، تاكید كرد: از آن طرف دستگاه های برنامه ریز و سیاست گذار هم باید پیام ها، افكار و دیدگاه های “قانعی راد”ها را جدی بگیرند و به آن اعتنا كنند.
رئیس دانشكده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی در انتها تصریح كرد: لازم است كه مسئولان شخصیت هایی مانند دكتر قانعی راد را صرف یك “منتقد نق زن” تلقی نكنند و بدانند كه درد این افراد، درد مردم و جامعه است و به واقع آن هایی كه فریاد می زنند، دلسوزتر هم هستند.